Abp Aldo Giordana, nuncjusz apostolski 30.04.2021 r. na Mszy św. w Caracas ogłosił błogosławionym Józefa G.Hernandeza (1864-1919) „Lekarza Ubogich”, który uważał, że: „Najgłębszym fundamentem medycyny jest miłość. Jeśli nasza miłość jest wielka, owoc, który otrzyma z niej medycyna, będzie wielki, a jeśli zostanie zmniejszony, nasze owoce również zostaną zmniejszone.”
“W jego osobie odkrywamy wielkiego lekarza, naukowca, profesora, a zarazem pokorę, odrzucenie pychy i oddanie się biednym” – powiedział o nowym błogosławionym dyplomata papieski. “Taka jest logika Ewangelii. I przyszłość Wenezueli zależy od ludzi, którzy są w stanie żyć według tej samej logiki” – dodał.
Doktor José Gregorio Hernández –Cisneros Urodził się 26.X.1864 w małym miasteczku Isnotu w stanie Truillo w Andach w Wenezueli. Był najstarszym z siedmiorga dzieci, które urodziły się Benigno María Hernández Manzaneda i Josefa Antonia Cisneros Mansilla. Został ochrzczony na 30.01.1865r. Kiedy miał osiem lat, zmarła mu matka. W wieku 13 lat rozpoczął naukę w Villegas College, w prestiżowej szkole w Caracas uzyskując tytuł licencjata z filozofii w 1884 r. Potem studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Caracas, który ukończył doktoratem 29 czerwca 1888 r. Przedstawił pracę magisterską: Doktryna Laenneca i dur brzuszny w Caracas – związane z bakteriologią, dziedzina, na której będzie się skupiać w swoim zawodzie lekarza. Uważany jest za twórcę bakteriologii w Wenezueli. W rodzinnym kraju chciał zajmować medycyną wiejską. Był nieskazitelnym moralnie młodym człowiekiem, ówczesny prezydent Wenezueli -Paul Rojas, wysłał go na dwa lata do Europy, otrzymał stypendium na studia w Paryżu i Berlinie. Specjalizował się w mikrobiologii i bakteriologii, histologii prawidłowej i patologicznej oraz fizjologii doświadczalnej. 7 grudnia 1899 wstąpił do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Pragnąc poświęcić się Bogu jako mnich kartuzów, wyjechał do Włoch: 16 lipca 1908 roku wstąpił do klasztoru kartuzów Certosa di Farneta koło Lukki, stając się bratem Marcello. Po dziewięciu miesiącach ze względów zdrowotnych musiał wrócić do domu. Kiedy jego uniwersytet został zamknięty z powodów politycznych, skorzystał z okazji i rozpoczął studia teologiczne w Pious Latin American College w Rzymie. Po zaledwie kilku miesiącach pobytu w klasztorze Hernandez zachorował, a przełożony nakazał mu powrócić do ojczyzny do aktywności zawodowej, edukacyjnej i akademickiej w Wenezueli. Jose uznał to za znak, że powinien porzucić ideę życia zakonnego i służyć apostolsko jako lekarz. Dopiero wtedy zrozumiał, że Bóg nie widzi go w roli kapłana ani zakonnika, ale pragnie, by służył Mu tym, co umie robić najlepiej, by ofiarował Mu swoje lekarskie umiejętności – że ma służyć Bogu, lecząc chorych. Jako lekarz dr Hernandez postanowił wtedy dwie godziny dziennie poświęcać służbie ubogim. Biednych leczył za darmo, a jeśli trzeba było, z własnych pieniędzy fundował im lekarstwa. Wenezuelski medyk w szczególny sposób wsławił się ofiarną służbą podczas epidemii grypy hiszpanki, szalejącej w Wenezueli w latach 1918-1920. Tak spędził resztę swojego życia – samotny, żyjący w celibacie, modlący się i oddany bezpłatnej opiece nad ubogimi. Zmarł 29.VI.1919 roku w szpitalu Caracas po wypadku, potrącony przez jedyną taksówkę, która krążyła wtedy po mieście, gdy przechodził przez ulicę po zakupieniu w aptece lekarstw dla starszego pacjenta.
„bardzo ważnym aspektem osobowości dr. Hernándeza była bez wątpienia jego żywa wiara katolicka i ogromna praktyka religijna; przykład spójności, zgodności i harmonii wiary chrześcijańskiej z nauką. I nie mogło być inaczej, bo skarb wiary i nauki prowadzą zarówno do poznania prawdy, odbicia samego Boga, prawdy najwyższej i wspaniałej … „( jego Eminencja Jorge Cardenal Urosa Savino. 2014 )
(Fot. VaticanNews)
16 stycznia 1986 papież Jan Paweł II podpisał dekret o heroiczności cnót
30 kwietnia 2021 r. Papieża Franciszek dokonał beatyfikacji uroczystość obchodzona na Universidad Central de Venezuela , Caracas, Wenezuela , przewodniczy nuncjusz apostolski Aldo Giordano
Cud niezbędny do beatyfikacji dotyczył uzdrowienia z Yaxury Solorzano 10-letniej dziewczynki w diecezji w San Fernando de Apure , Wenezueli , która została postrzelona w głowę z shotguna podczas rozboju na 10 marca 2017 roku ; była ciężko ranna, z grudkami w mózgu; ponieważ wystąpiło opóźnienie w uzyskaniu neurochirurga , jej matka zaczęła się modlić o wstawiennictwo czcigodnego José Gregorio; stan dziewczynki się poprawił, operacja została odwołana, a kilka dni później została wypuszczona w dobrym stanie zdrowia.
W Polsce toczą się obecnie procesy beatyfikacyjne dwojga lekarzy: dr Wandy Błeńskiej oraz dr. Kazimierza Antoniego Hołogi. Błogosławioną jest s. Maria Ewa od Opatrzności (Bogumiła Noiszewska) lekarka i niepokalanka .
