2.04.2022 Niedziela Palmowa,18 rocznica narodzin dla nieba św. Jana Pawła II

Mamy okazję uczcić św. Jana Pawła II – Marszem Papieskim – 2 kwietnia 2023 r. w 18 rocznicę śmierci Papieża. Marsz wyruszy o g. 11.00 z Ronda im. Romana Dmowskiego w Warszawie i przejdzie pod bazylikę archikatedralną św. Jana Chrzciciela przy ul. Świętojańskiej na wspólną Mszę świętą o g. 12.30.

( https://marszpapieski.pl/?fbclid=IwAR31eB_RZLnt71XxbeeMHrFLwW7Puf4oHa1mR2G-bYoocPt_ZNuik3-XtXY)

  • św. Jan Paweł II na  napisał dla nas  „Modlitwę Lekarza”-  na XX Światowy Kongres Lekarzy Katolickich, FIAMC, Rzym, 2000 r.

Panie Jezu Boski Lekarzu, który w swoim ziemskim życiu okazywałeś szczególną troskę tym, którzy cierpią i powierzyłeś swoim uczniom posługę uzdrawiania, uczyń nas gotowymi do łagodzenia cierpień naszych braci, spraw, by każdy z nas był świadomy tej powierzonej mu wielkiej misji i w swej codziennej służbie starał się być zawsze narzędziem Twojej Miłosiernej Miłości. Oświeć nasze umysły, prowadź dłonie, spraw, by nasze serca były pełne troski i współczucia. W każdym chorym pozwól nam rozpoznać Twoje Boskie Oblicze.

Ty, który Jesteś Drogą, spraw, byśmy potrafili Cię naśladować każdego dnia nie tylko jako lekarze ciała, ale i całego człowieka, pomagając chorym iść z ufnością ich ziemską drogą aż do spotkania z Tobą.

Ty, który Jesteś Prawdą, udziel nam mądrości i wiedzy, byśmy zgłębiali tajemnicę człowieka i jego nadprzyrodzonego przeznaczenia, a w spotkaniu z nim mogli odkryć przyczyny jego cierpienia i znaleźć na nie właściwe lekarstwo.

Ty, który Jesteś Życiem, dozwól nam w naszej pracy głosić „ewangelię życia” i o niej świadczyć. Spraw, byśmy starali się zawsze bronić życia od poczęcia do jego naturalnego końca i szanować godność każdego człowieka, a zwłaszcza najsłabszych i najbardziej potrzebujących.

Panie, uczyń nas dobrymi Samarytanami, gotowymi przyjąć, leczyć i wspierać tych, których spotykamy w naszej pracy. Pomagaj nam, byśmy idąc za przykładem świętych lekarzy, którzy nas poprzedzili, hojnie służyli nieustannej odnowie struktur opieki zdrowotnej.

Błogosław naszej pracy i naszemu zawodowi, oświecaj nas w poszukiwaniach i nauczaniu. Dozwól nam, byśmy kochając Cię i służąc Ci w naszych cierpiących braciach, mogli u kresu naszej ziemskiej pielgrzymki oglądać Twoje chwalebne Oblicze i cieszyć się radością spotkania z Tobą w Twoim Królestwie szczęścia i wiekuistego pokoju.  Amen

  • Św. Jan Paweł II troszczył się nieustannie o wysoki poziom realizacji powołania i pracy lekarzy

 ”Wykonując swoją pracę pełnicie na co dzień szlachetną służbę na rzecz życia. Wasze lekarskie powołanie sprawia, że każdego dnia stykacie się z tajemniczą i zdumiewającą rzeczywistością ludzkiego życia i dzielicie z licznymi braćmi i siostrami ciężar ich cierpień i ich nadzieje. Trwajcie w tej ofiarnej służbie, otaczając szczególną troską starców, chorych i niepełnosprawnych.

Przekonujecie się namacalnie, że w waszej pracy nie wystarcza sama terapia medyczna i środki techniczne, nawet jeśli są stosowane z wzorową kompetencją zawodową. Potrzebna jest umiejętność ofiarowania choremu także owego szczególnego lekarstwa duchowego, którym jest autentyczna, serdeczna relacja międzyludzka. To ono jest w stanie na nowo rozbudzić w pacjencie miłość do życia, skłaniając go do walki o nie i uzdalniając do wewnętrznego wysiłku, który czasem jest decydującym warunkiem wyzdrowienia.

Należy pomagać choremu nie tylko w odzyskaniu zdrowia fizycznego, ale także psychologicznego i moralnego. Aby to było możliwe, lekarz musi odznaczać się kompetencją zawodową, ale zarazem okazywać choremu pełną miłości troskliwość, wzorując się na ewangelicznym przykładzie Dobrego Samarytanina. Katolicki lekarz powinien być wobec każdego człowieka cierpiącego świadkiem wyższych wartości, których najtrwalszym fundamentem jest wiara.        

Drodzy lekarze katoliccy, jak dobrze wiecie, wasza misja, z której nie możecie zrezygnować, polega na bronieniu, umacnianiu i miłowaniu ludzkiego życia od początku aż do naturalnego zmierzchu. Dzisiaj żyjemy niestety w społeczeństwie, w którym często dominuje kultura aborcyjna, prowadząca do pogwałcenia podstawowego prawa do życia istoty poczętej, a zarazem szczególna wizja autonomii człowieka, wyrażająca się w żądaniu prawa do eutanazji jako drogi samowyzwolenia z sytuacji, która z jakiegoś powodu stała się trudna do zniesienia.

Jak wiecie, katolikowi nigdy nie wolno stać się wspólnikiem w realizacji rzekomego prawa do aborcji lub eutanazji. Prawodawstwo przyzwalające na te zbrodnie jest ze swej natury niemoralne, nie może zatem być wiążące moralnie dla lekarza, który ma pełne prawo powołać się na zasadę sprzeciwu sumienia. Wielki postęp, jaki dokonał się w ostatnich latach w dziedzinie terapii paliatywnych, pozwala znaleźć właściwe rozwiązania w trudnych przypadkach osób chorych w fazie terminalnej. Waszym zadaniem, drodzy członkowie stowarzyszeń lekarzy katolickich, jest zabiegać o to, aby podstawowe prawo do wszystkiego, co składa się na niezbędną ochronę zdrowia, a zatem do należytej opieki medycznej, stało się rzeczywiście udziałem każdego człowieka, niezależnie od jego pozycji społecznej i ekonomicznej.       

Są wśród was specjaliści z dziedziny nauk biomedycznych, których naturalnym celem jest postęp i rozwój oraz polepszanie stanu zdrowia i jakości życia ludzkości. Także do nich zwracam się z naglącym apelem, aby ofiarnie włączali się w działania, które mają zapewnić ludzkości lepsze warunki zdrowotne, a zarazem by szanowali zawsze godność i świętość życia. Nie wszystko bowiem, co jest możliwe z naukowego punktu widzenia, staje się tym samym dopuszczalne moralnie.

( Przemówienie Papieża Jana Pawła II podczas Jubileuszu Lekarzy Katolickich, 7.07.2000. po międzynarodowym kongresie w Rzymie pt. «Medycyna a prawa człowieka»)