Drugi dzień skupienie w lekarzy w Szymanowie odbył się w sobotę przed 12 czerwca ,
kiedy to przypada co roku liturgiczne wspomnienie pierwszej błogosławionej polskiej lekarki i nauczycielki, ze zgromadzenia sióstr Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny- doktor s. Ewy Noiszewskiej,
patronki naszego oddziału KSLP wyniesionej razem z 8 siostrami zakonnymi, 13.VI.1999r. na ołtarze przez św. Jana Pawła II w gronie 108 męczenników II Wojny Światowej.
W progu Domu Generalnego Figura Matki Bożej Jazłowieckiej, obejmująca przybyłych- przywitała nas światłem białego marmuru a niezmiennie promiennym uśmiechem, witała pracująca w archiwum zgromadzenia, Siostra Janina Martynuska CSIC, ucieszona nami i spotkaniem dr Wandy -wychowanki Szkoły Niepokalanek. Siostra Janina zbierała materiały do procesu beatyfikacyjnego s. Ewy, które zostały opublikowane. Są to relacje świadków, wspomnienia, rozmowy z rodziną s. Ewy.
Spotkanie, kończyło roczną formację lekarzy OM KSLP w ramach tegorocznego programu pt. „DEKALOG LEKARZA” a planowo dotyczyło cnoty ofiarności pt. DOKTOR EWA i DUCH OFIARY. Dzień skupienia rozpoczął się w sali wykładowej Domu Generalnego wykładem s. Benedykty SCIS, pt.: „MIŁOŚĆ CHRYSTUSA PRZYNAGLA NAS (2 Kor.5,14) NA DROGACH UŚWIĘCENIA WRAZ z bł. SIOSTRĄ EWĄ NOISZEWSKĄ.
cz.1. Wstęp do wykładu o drodze uświęcenia, Z czego ma wyrosnąć niemiłe dla nas poświecenie? Nie można zacząć od korony drzew ale od korzeni. To proces, cel drogi jest określony w Dziejach Apostolskich.
cz.2. Czy Jestem zwolennikiem drogi przemiany życia ? Jakie są etapy drogi? Czy widzimy żmudny proces uświęcenia? Zmiany priorytetów, relacji, ubioru, środowiska, przemiany serca, na wzór Jezusa Chrystusa, małymi krokami. Pokusa by zmienić się „tylko trochę” by nie mieć problemów. Jeśli odchodzimy od zmysłów to jak mówi św. Paweł – ze względu na Boga – bo miłość Chrystusa przynagla, przymusza mnie wewnętrznie, naciska.
cz. 3. Zeszycik siostry Ewy . Wybory dokonywane w życiu. Początek programu duchowego – wybrane cztery fragmenty Pisma św. układają się w drogę życia, drogę małymi krokami. Świętość jako program życia. Pragnienie wierności prowadzeniu Boga, wydania owocu życia dla innych.
1. – „-W tym będzie uwielbiony mój Ojciec, że wydacie obfity owoc; i będziecie moimi uczniami.” ( J.15.8)
2. – „Sługa, który zna wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. „(Łk.12.47)
3. – „Straszną jest rzeczą wpaść w ręce Boga żyjącego.” (Hbr.10.31)
4..- ” Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. ( 1.Kor.13.4-7)
cz.4. Ewangelia jako moc w życiu .W Słowie Bożym jest moc – gdy je czytam, Każdy ma obowiązek się uświęcić , dać ofiarę życia ,Czy jestem zwolennikiem tej Drogi . Miłośniku dusz doprowadź nas do świętości. Czym żywimy człowieka wewnętrznego.? Droga zycia słowem , droga wydania owoców. Naprawianie wewnętrzne. Musimy sie naprawiać by przyczynić sie do budowania królestwa- Praca nad poszerzaniem obszaru Bożego działania w duszy. Każda praca może być modlitwa , jak zrobić aby była.
cz.5. Realizowanie Woli Bożej . Odkładanie zadań. Skąd wiemy że mamy czas. „Komu wiele dano od tego wiele wymagać się będzie. ” (Łk.) Wymagać od siebie ale może najpierw być wdzięcznym ze wiele mi dano? Uciszyć sie swoimi darami – to budzi pragnienie by dawać innym. Obdarowanie wprowadza nas w obszar służby. Bóg jest hojny darami. Zaakceptować plan który Bóg ma dla nas. Każdy ma swoje krzyże – i jak przejść tę drogę po Bożemu.
cz. 6. Codzienne wybory w życiu. Swoje ofiary i wymagania od siebie trzeba osadzić w tym: „Miłość Chrystusa przynagla nas” – Czy miłość Chrystusa przynagla nas.? Pozostaje sobie życzyć by owoc naszego życia , był owocny dla innych i przyniósł chwałę Bogu.
MSZA ŚWIĘTA o godz. 12:00 W KAPLICY MATKI BOŻEJ JAZŁOWIECKIEJ.
Matka Boża Jazłowiecka, zwana Panią Jazłowiecką – neoklasycystyczny posąg Najświętszej Maryi Panny o wysokości 170 cm postaci i 24 cm podstawy z białego kararyjskiego marmuru. Posąg został wykonany w Rzymie przez polskiego rzeźbiarza, Oskara Sosnowskiego, na prośbę błogosławionej matki Marii Marceliny od Niepokalanego Poczęcia N.M.P. Darowskiej dla kaplicy domu macierzystego zgromadzenia sióstr niepokalanek w Jazłowcu.10.08.1883 św. Abp Zygmunt Szczęsny Feliński poświęcił figurę. Po I wojnie światowej, 14 Pułk Ułanów Jazłowieckich obrał sobie figurę Niepokalanej za Hetmankę. 9.07. 1939 figura została uroczyście koronowana przez kardynała Augusta Hlonda. W maju 1946 siostry zmuszone opuścić Jazłowiec, przewiozły cudowny posąg do Szymanowa (koło Niepokalanowa), gdzie odbiera cześć do dziś. Obecnie w Jazłowcu znajduje się wierna kopia posągu Matki Bożej Jazłowieckiej.
HOMILIA ks. Arkadiusz Zawistowski, Krajowy Duszpasterz Służby Zdrowia:
W ramach spaceru po ogrodzie uczestnicy mieli okazję do refleksji i dzielenia się wzajemnego na łonie przepięknej przyrody i śpiewu ptaków, tekstami Pisma św. cytowanymi podczas konferencji.
Słowo Boże do czytania, refleksji , dzielenia 11.06.2022
Gościnność Sióstr zapewniła nam domowy obiad, wspaniałe ciasto i herbatę w atmosferze miłości i troski.
Rozmowy o czytaniu Słowa Bożego , rozumieniu, przyjmowaniu go w życiu codziennym oraz ro różnych przekładach Pisma Świętego z języków oryginalnych, trudno było zakończyć.
Kolejne skupienie lekarzy lekarze ustalili z Duszpasterzem Krajowym i siostrami Niepokalankami na sobotę17.06.2023 – w przeddzień sto czwartej rocznicy przyjazdu dr Bogumiły Noiszewskiej, przyszłej s. Ewy od Opatrzności do Szymanowa na Rekolekcje Kandydackie w dniu 18.06.1919 r.
