Kolejne spotkanie z cyklu 2023-2024, pt. PRIMUM NON NOCERE pt. TERAPIA DUCHOWA – NIEZBĘDNY ELEMENT LECZENIA,
prowadził Ks. Arkadiusz Zawistowski Krajowy Duszpasterz Służby Zdrowia, kapelan szpitala Bródnowskiego, Członek Polskiego Towarzystwa Opieki Duchowej w Medycynie.
Pierwszy wspomniany przez ks. Arkadiusza człowiek, który zatroszczył się o terapię ciała i ducha to:
bł. Gwidon z Montpellier. który prowadził Szpital pod wezwaniem Ducha Świętego, na polecenie Papieża Innocentego III, który zbudował nad Tybrem szpital, jako ośrodek pomocy dla porzuconych dzieci, samotnych ciężarnych kobiet oraz osób starszych i niepełnosprawnych i powierzył Gwidonowi w 1207 r. prowadzenie tego szpitala . Inicjatywę budowy szpitala sprowokował sen Papieża , któremu przez wiele nocy śniła się ta sama scena, że rybacy zarzucali sieci w Tybrze, ale zamiast ryb wyciągali martwe noworodki. Były to dzieci porzucone i utopione przez zdesperowane matki.
W ścianie szpitala zamontowano szczególne okno, które otwierało się od ulicy, ale prowadziło do drugiego otwierającego się od strony szpitala. W środku znajdował się obrotowy bęben, który po przekręceniu kołowrotu poruszał dzwonek. Położone dziecko wewnątrz okna przez matkę, która z jakichś powodów nie mogła się zająć noworodkiem dzieci, było anonimowo i dyskretnie oddane pod opiekę szpitala .
Tak powstało pierwsze Okno Życia.
Bł. Gwidon poza opieka nad potrzebującymi w szpitalu, założył dwa zgromadzenia zakonne – Duchaczy i Duchaczek. Jako pierwszy połączył dzieła miłosierdzia, medycynę i modlitwę w jedno działanie otaczając opieka duchowa i medyczną potrzebujących pomocy bezdomnych , cierpiących starców i porzucone noworodki.
Noworodki zostawiane w oknie trafiały pod opiekę Duchaczek, które myły je, badały i ubierały, i zajmowały się nimi przez chwilę a potem powierzały je na wychowanie rodzinom, nad którymi potem sprawowali pieczę bracia Duchacze.