5.XI.2022 Pogrzeb dr Lucyny Wiśniewskiej

została odprawiona w Katedrze Radomskiej Opieki Najświętszej Maryi Panny, w pierwszą sobotę miesiąca 5.XI.2022 o godzinie 11:00.i zgromadziła Katedrę wypełniło ponad 3 tys. osób, Mszę św. celebrowało prawie 50 kapłanów. W ostatnim pożegnaniu uczestniczyli najbliższa rodzina, przyjaciele, współpracownicy, członkowie organizacji społecznych. Wiceprezes Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich -prof Bogdan Chazan reprezentował lekarzy z całej Polski a szczególnie z Oddziału Mazowieckiego KSLP. Licznie przybyli pątnicy, którzy od lat pielgrzymowali z śp. Doktor Lucyną na Jasną Górę. Zmarła była lekarzem i szefową służb medycznych podczas radomskiej pielgrzymki. Obecni byli parlamentarzyści Senatu i Sejmu RP oraz Europarlamentu, władze samorządowe z Radomia i regionu, członkowie stowarzyszeń, organizacji, ruchów. Stanęły liczne poczty sztandarowe. Śpiewał chór z parafii pw. NSJ w Radomiu oraz zagrał zespół ze Szkoły Muzycznej. Kondolencje OM KSLP 1.XI.2022 po śmierci dr Lucyny Wiśniewskiej

Bp M.Solarczyk na poczatku liturgii – Wszyscy tutaj obecni stajemy z intencją wdzięczności, z nadzieją umocnienia, z tym pragnieniem żywej wiary, którą ona miała, która dzieliła się z innymi. W ostatnią niedzielę liturgia przywoływała te słowa: „Boże, nasz Ojcze, niech owocny dla nas będzie udział w Eucharystii, która daje łaskę zbawienia. Niech nam wyjedna pomoc w życiu doczesnym i uzdolni nas do życia wiecznego”. Te słowa w tej katedrze na zakończenie Mszy św. o 9.30 były słowami modlitwy dla niej. Można powiedzieć, na chwilę przed jej wejściem w tajemnicę nieba. Przywołałem te słowa, bo one są dzisiaj także dla nas drogowskazem i zachętą, abyśmy ten czas naszej modlitwy podczas tej uroczystości pogrzebowej śp. Lucyny przywiedli i przeżyli jako przedsmak nieba. I prosimy, aby w mocy wyrażonej przez tajemnice Najświętszego Serca Pana Jezusa śp. Lucyna uczestniczyła w chwale nieba (…)  HOMILIA biskup Marek Solarczyk  –  Początek listopada, w te dni, które rozpoczyna uroczystość Wszystkich Świętych, a potem prowadzi nas przez wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych, dociera do nas zachęta, że każdego dnia oktawy przy właściwym pragnieniu, podejmowanych staraniach, tych zewnętrznych i tych duchowych, możemy wyprosić łaskę odpustu dla zmarłych osób. Dociera do nas z taką jasnością ta prawda, że w naszym życiu to, co Boże, jest. Że w naszej doczesności to, co wieczne, ma miejsce. Że poprzez to, kim jesteśmy, jak przeżywamy nasze życie, naszą wiarę, już jesteśmy świadkami i uczestnikami wiecznych darów Boga. Dzisiaj, kiedy jesteśmy tutaj zgromadzeni, w naszej katedrze radomskiej, kiedy otaczamy trumnę z ciałem śp. Lucyny Wiśniewskiej, ta prawda jeszcze bardziej do nas dociera. (…)  Ordynariusz przytoczył świadectwo kobiety, którą spotkał 1 listopada, jadąc autobusem na cmentarz na Firleju: – Jakiś czas temu w pewnych okolicznościach poczuła się gorzej, zaczęła słabnąć. I wtedy w jej sercu zrodziła się taka modlitwa: „Panie Jezu, okaż mi swoje łaskawe oblicze”. I wtedy zobaczyła panią Lucynę. Ona stała się obliczem Jezusa dla tej kobiety. Pomogła, umocniła. Może nawet uratowała – mówił bp Solarczyk. Odniósł także czytane osiem błogosławieństw z Ewangelii wg św. Mateusza do różnych obszarów działalności zmarłej.  ” Dzisiaj z nadzieją, jako ci, którzy są czystego serca, stajemy prosząc Boga, aby mocą swojego miłosierdzia przemienił, wypełnił, udoskonalił, to co jest tajemnicą duszy i serca świętej pamięci pani Lucyny, aby mogła oglądać Boga w pełni, aby to co było jej pragnieniem, niosąc tak wyjątkową wrażliwość swojej wiary stało się jej udziałem” . . . „Nie zapominajmy o jednym, nie mówimy o kimś kto był, mówimy o kimś kto jest. Już nie będziemy mogli do niej zadzwonić, już nas nie pokieruje w sposób namacalny do kogoś innego. Ale jest, bo Bóg jest, bo on żyje, a ona żyje z nim i niech żyje w nim na wieki”.