13.05.2021 Ks. dr Andrzej Jakacki SAC Przekaz Matki Bożej z Kibeho na współczesne czasy

Czytelnia / Spotkania

W czwartek 13 maja 2021 w Święto Matki Bożej Fatimskiej,  która  ocaliła życie św. Jana Pawła II po zamachu  40 lat temu,  zgromadzeni medycy z Odd. Mazowieckiego  KSLP  i Środowiska Medycznego Świętej Rodziny, rozpoczęli Mszą świętą  o g.18:30, w Auli Kurialnej przy Katedrze św. Floriana,  spotkanie  z misjonarzem ks. dr Andrzejem Jakackim SAC, pallotynem, badaczem  objawień  w Kibeho w Rwandzie. https://sekretariat-misyjny.pl/ks-andrzej-jakacki-sac/

Duchowość objawień Matki Bożej z Kibeho na współczesne czasy, ks. dr Andrzej Jakacki, 13.05.2021

DUCHOWOŚĆ OBJAWIEŃ Z KIBEHO NA WSPÓŁCZESNE CZASY

Objawienia maryjne z Rwandy (1981–1989)[1] wpisują się znakomicie w duchowe dziedzictwo chrześcijaństwa, i jak inicjatywy Kościoła, pragną także wskazać drogi przejścia przez kolejne „morze czerwone” zagrożeń naszych współczesnych czasów, by ludzie mogli dotrzeć bezpiecznie do „ziemi obiecanej”, celu ich ziemskiej wędrówki, jakim jest wieczna komunia z Bogiem. Dlatego przedmiotem obecnego spotkania jest przedstawienie rad Maryi „Matki naszej” (LG 67)[2], zatroskanej bardzo o święte nasze ziemskie życie, a tym samym o nasze wieczne szczęście.

  1. Kościół o każdej epoce…

Konstytucja Duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, Soboru Wat. II przypomina: „Kościół zawsze ma obowiązek badać znaki czasów i wyjaśniać je w świetle Ewangelii, tak aby mógł w sposób dostosowany do mentalności każdego pokolenia odpowiadać ludziom na ich odwieczne pytania dotyczące sensu życia obecnego i przyszłego oraz wzajemnego ich stosunku do siebie”. Czyli Kościół ma „badać znaki czasów” by „odpowiadać ludziom na ich odwieczne pytania”.

Znaki czasów ostatnich dekad, to między innymi:

pozytywne:

  1. moralna siła papiestwa. Jest to instytucja, która nie skompromitowała się nigdy w XX wieku i sięgając aż naszych czasów, czyli do Benedykta XVI i Jana Pawła II. Zaś jest za wcześnie, by mówić o pontyfikacie Franciszka, gdyż on jeszcze trwa,
  2. śmierć Jana Pawła II jako wydarzenie paschalne przypominające logikę ziarna: jak wiele może uczynić jeden człowiek zafascynowany świętością,
  3. nowoczesne formy dobra. Rola mass-mediów w pomocy charytatywnej obejmującej cały świat – solidarność globalnej wioski.

negatywne:

  1. agresywny ateizm (Christopher Hitchens[3], Richard Dawkins,[4] …). Religii trzeba pomóc umrzeć, jeśli jej nie zabijemy – zabije nas,
  2. socjobiologia (Edward Wilson[5], …). Religia to gatunkowe przystosowanie się: organizmy posiadające wiarę mają więcej szans na przetrwanie. Redukcja antropologiczna,
  3. społeczeństwo pychy – societa hybris. Bóg umarł, winnica jest nasza: stworzenie staje się stwórcą i tworzy: arogancję, egotyzm, bełkot, niemoralność na gruzach Dekalogu…),
  4. zamachy terrorystyczne,
  5. ideologia LGBT i związana z nią fala protestów obejmująca wiele krajów, w tym np. strajk kobiet w Polsce,
  6. pandemia covidu ogarniająca cały świat.

Kościół w swych trzech odsłonach: hierarchicznej, teologicznej (sapiencjalnej) i charyzmatycznej, interpretuje znaki czasów i daje odpowiedzi, propozycje, jak należy reagować, ale wnioski są odwieczne i uniwersalne i brzmią następująco:

  1. mimo pragnienia zrozumienia wszystkiego, wiele rzeczy jest nie do zrozumienia,
  2. pomimo istnienia tajemnicy nieprawości (mysterium iniquitatis; 2 Tes 2,7)[6], która ma także formę osobową w szatanie i jego armii zbuntowanych aniołów, Bóg stworzył świat, który nie wymknął Mu się spod kontroli. On czuwa nad historią i zło nie wyjdzie poza określone przez Niego granice (Prof. Jerzy Szymik)[7].

Propozycje „Nieba”

Na pytanie o rozumienie znaków czasów i rad jak żyć, odpowiada także bezpośrednio „Niebo”. Jak na początku XX wieku, pod koniec pierwszej wojny światowej w Fatime[8], także pod koniec XX wieku, w Kibeho, Kościół otrzymał przesłanie nadprzyrodzone poprzez fakt objawień, które proponują, jak postępować, by zaradzić problemom trudnych czasów.

Jakie były rady Maryi z Fatimy na początek XX wieku? Otóż Maryja prosiła o:

  1. pokutę: umartwianie się za grzeszników,
  2. poświęcenie się Jej Niepokalanemu Sercu z prośbą o zadośćuczynienie,
  3. pierwsze soboty miesiąca (nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca),
  4. różaniec: Chcę, abyście codziennie odmawiali różaniec…

Spełnienie tych próśb Maryi miało być ratunkiem dla Europy i świata.

Jakie są rady dla świata ostatnich objawień maryjnych, z końca XX wieku w Kibeho, dla nas chrześcijan na dzisiejszy trudny czas, na współczesną epokę historyczną?

Deklaracja[9] nt. prawdziwości objawień z 2001 r. zatwierdzona przez Rzym, definiuje przesłanie z Kibeho jako „Ewangelię krzyża”. Misterium krzyża stanowi część misterium chrześcijaństwa. Maryja, która ukazała się trzem wizjonerkom, przedstawiła się jako Matka Słowa i Matka Boża. Następnie, Komisja teologiczna skłoniła się do zdefiniowała całości objawień jako bolesnych, dolorystycznych i nadała Maryi tytułu Matki Bożej Bolesnej. Dlaczego? Każda z wizjonerek miała wizję pasji Chrystusa, Maryja objawiała się smutna, też płakała, było wiele o postach, wyjściach nocnych wizjonerek do lasu na modlitwy i umartwienia w zimnie i sąsiedztwie dzikich zwierząt, była podkreślana moc Różańca do Siedmiu Boleści Maryi, wizjonerki przeżywały czas cierpień w chorobach, a Nathalie przeżyła post 14 dni bez picia i jedzenia, Maryja mówiła o potrzebie modlitw i umartwień się w celu ekspiacji za grzechy świata etc.

Zatem orędzie krzyża było w centrum doświadczenia ludzi, którzy przyjęli objawiania w Kibeho, jak też charakteryzuje cały kraj je przyjmujący. Rwanda jest krajem cierpienia we wszelkich możliwych wymiarach: ubóstwo, choroby, ludobójstwa etc. Także samo Kibeho jako miejsce mariofanii, nie jest obce temu charyzmatowi w wymiarze misterium krzyża. Było sceną masakr, jednych z najbardziej przerażających w historii tego kraju i całego kontynentu. Uciekinierzy (głównie Tutsi), którzy skryli się w kościele parafialnym, zostali spaleni, pozostali byli zamęczeni na inne sposoby. W sercach Rwandyjczyków, Kibeho wydrążyło paradoksalną dwuwymiarową pamięć w formie miejsca męczeństwa i ziemi objawień. Orędzie w Kibeho podejmuje historię kraju męczeństwa i wprowadza ludzi tam mieszkających w misterium pasji Chrystusa. Dlatego objawienia te, dogłębnie analizowane przez Augustin Misago, Biskupa miejsca, który doprowadził do uznania objawień za prawdziwe przez Rzym, zostały zdefiniowane jako „Ewangelia krzyża”, zawierają rady Maryi dla współczesnego świata, które możemy wyrazić w wizerunku Jezusa Ukrzyżowanego. Należy tu wskazać trzy istotne etapy:

  1. medytacja wizerunku Ukrzyżowanego. Ikona Chrystusa umęczonego nieustannie nam przypomina, że Chrystus ciągle cierpi, także dziś, z powodu naszych grzechów, i dlatego misterium Golgoty weszło na stałe w historię naszego grzesznego świata.

Ewangelia podkreśla wiele razy, że Chrystus będzie musiał cierpieć i umrzeć za grzeszników (Mt 17,12; Mk 9,10; Lk 24,46), zaś ludzie „będą patrzeć na Tego, którego przebili” (J 19,39). Zatem dla chrześcijan ważne jest wpatrywanie się i wyprowadzanie wniosków z tajemnicy krzyża. Jest to teologia św. Pawła, który głosił: „gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego” (1 Kor 1,22-23). Jest to duchowość pierwotnego Kościoła, zapomniana w naszych czasach, do której ponownie zaprasza Pani z Kibeho. Jest to styl życia i klucz nawrócenia wielu świętych.

W dziejach św. Franciszka z Asyżu († 1226), słowa „Ukrzyżowanego” z obrazu w kościele św. Damiana, doprowadzają do łez dotychczasowe zachowanie młodzieńca i determinują całkowitą zmianę jego życia w duchu Naśladowania Chrystusa (Sequela Christi)…… / całość w PDF powyżej /

przypisy:

[1] 1981–1983: Objawienie w Kibeho (Rwanda) – Maryja ukazywała się trzem dziewczynom Alphonsine Mumureke, Marie Claire Mukangango i Nathalie Mukamazimpaka, która na pytanie dziennikarza z Polski: z jakiego jest plemienia (Hutu czy Tutsi) odpowiedziała, że jej plemię to Chrześcijaństwo,(wg tłum. wywiadu ks. Andrzeja. Jakackiego). Wzywała je do pokuty i wynagrodzenia za grzechy ludzkości. Maryja ukazywała im się jako Matka Słowa. W roku 1988 biskup diecezji Butare Jean Baptiste Gahamanyi zatwierdził „kult publiczny w Kibeho w samym miejscu objawień”.29.06.2001 r. biskup diecezji Gikongoro Augustyn Misago, zaprezentował Deklarację uznania prawdziwości objawień, gdy Stolica Apostolska potwierdziła ich autentyczność.

[2] Konstytucja Dogmatyczna o Kościele LUMEN GENTIUM uroczyście ogłoszona przez papieża Pawła VI w dniu 21 listopada 1964 r. https://www.vatican.va/archive/hist_councils/ii_vatican_council/documents/vat-ii_const_19641121_lumen-gentium_en.html

[3] Christopher Eric Hitchens (ur. 13.IV.1949, Portsmouth w Wielkiej Brytanii- zm. 15.XII. 2011 w Houston) – amerykańsko-brytyjski pisarz, dziennikarz i krytyk literacki, autor ponad 20 książek. Uważał się za marksistę. Był jednym z głównych przedstawicieli nowego ateizmu. W latach 70 tych atakował Henry’ego Kissingera i Kościół katolicki, krytykował Matkę Teresę z Kalkuty. Od 20210 cierpiał na nowotwór złośliwy przełyku z przerzutami do płuc i węzłów chłonnych. Był dwukrotnie żonaty, miał trójkę dzieci.

[4] Clinton Richard Dawkins (ur. 26.03.1941 w Nairobi w Kenii) – brytyjski zoolog, etolog, ewolucjonista i publicysta. Do 2008 profesor Uniwersytetu Oksfordzkiego. Jest teoretykiem ewolucji biologicznej i krytykiem religii instytucjonalnej, zwłaszcza chrześcijaństwa, judaizmu i islamu. Krytykuje religię jako „niebezpieczny nonsens, który uczy wrogości wobec innych ludzi”. Dawkins krytykuje również kreacjonizm, wiarę w zjawiska nadnaturalne i tzw. medycynę alternatywną.

[5] Edward Osborne Wilson (ur. 10.06.1929) amerykański biolog, przyrodnik i pisarzem. Wilson jest wpływowym biologiem, któremu wielokrotnie nadawano przydomki „Nowy Darwin”, „Naturalny spadkobierca Darwina” lub „Darwin XXI wieku”. Jego specjalnością biologiczną jest myrmekologia, nauka o mrówkach, od której nazywany jest czołowym światowym ekspertem. Wilson został nazwany „ojcem socjobiologii” i „ojcem bioróżnorodności” za swoje działania na rzecz ochrony środowiska oraz za swoje świeckie humanistyczne i deistyczne idee dotyczące kwestii religijnych i etycznych.

[6] Nowy Testament mówi tu o mysterion tes anomias (2 Tes 2,7- ) – „tajemnicy bezprawia”, co św. Hieronim przełożył na łacinę jako mysterium iniquitatis („tajemnica nieprawości”) co w Biblii Tysiąclecia zostało przetłumaczone jako „tajemnica bezbożności”. Czyli: bezbożność jako istota i przyczyna bezprawia/nieprawości.

[7] Ks. prof. Jerzy Szymik (ur. 3.04.1953 w Pszowie) – kapłan archidiecezji katowickiej, teolog i poeta; profesor nauk teologicznych, wykłada teologię dogmatyczną.

[8] Objawienia w Fatimie (Portugalia) Maryja objawiała się między 13 maja a 13 października w 1917r., trójce dzieci: Franciszkowi i Hiacyncie Marto oraz Łucji dos Santos. Przekazała im trzy tajemnice, która spisała Łucja. Papież zatwierdził prawdziwość objawień w 1930 r. Objawienie jest znane ze spektakularnego Cudu Słońca, który nastąpił w czasie trwania objawień (13 październik) i który widziało blisko 70 tysięcy ludzi.

[9] 29 czerwca 2001 r. objawienia Matki Bożej Bolesnej trzem dziewczętom w Kibeho, w Rwandzie, zostały uznane za autentyczne. Biskup diecezji Gikongoro, na terenie której leży obecnie Kibeho, napisał: „Niechaj więc Kibeho stanie się czym prędzej celem pielgrzymek i spotkań ludzi poszukujących Boga, którzy spieszą tam, by się modlić; uprzywilejowanym miejscem nawróceń, zadośćuczynienia za grzechy świata oraz pojednania”. Powyższa deklaracja ordynariusza diecezji Gikongoro, Augustina Misago została opublikowana dwadzieścia lat po rozpoczęciu objawień Matki Bożej w Kibeho, gdzie obecnie znajduje się Sanktuarium pod wezwaniem Matki Bożej Bolesnej.