SŁUGA BOŻY PROFESOR JEROME JEAN LOUIS MARIE LEJEUNE – LEKARZ – PRZYJACIEL SWOICH PACJENTÓW. (26.06.1926- 3.04.1994) pediatra, genetyk, odkrywca etiologii Z. Downa, żył w latach 1926–1994, zmarł na Wielkanoc
- podejście Profesora Jerome Lejeune do matek, rodziców, którzy oczekiwali dziecka mówiąc tak popularnie „downiaka”.
„Nigdy nie zapomnimy tego lipcowego dnia, kiedy przyjechaliśmy przestraszeni, pełni
niepokoju”– wspominają rodzice jednego z małych pacjentów szpitala Necken, gdzie pracował: „Cóż
mogliśmy usłyszeć? Po co w ogóle tam jechaliśmy? Przecież nie da się odwrócić historii, nasza córeczka jest chora i będzie taka do Końca życia. Profesor powitał nas bardzo ciepło w swoim laboratorium: Pani jest Mamą? Proszę położyć dziecko na kolana, nie na stole, przecież mógł kazać położyć na
przygotowanym do tego stole, a potem zaczął mówić o wszystkim, co jest nie tak, co jest konsekwencją
Trisomii 21, z czego nie zdawaliśmy sobie sprawy. Jak zatem na to reagować? Przecież wszystko wydaje się stracone. Właśnie wtedy, jak ojciec i nauczyciel, cierpliwie w kilku słowach wypowiadanych prosto z serca, a jednocześnie z wielkim autorytetem zaczął nas zachęcać do podjęcia wysiłku i rozpoczęcia na
nowo. Tych kilka zdań przekonało nas, że trzeba walczyć, że nie wolno opuszczać rąk.”
Inne świadectwo: „Profesor przyjmuje nas z uśmiechem – grzeczny, przyjazny, pełen szacunku, zwraca się do dziecka, pyta o imię dziecka i mów: Piotrusiu, przyjdziesz do mnie? Bierze go w ramiona, proponuje matce krzesło, ona siada, a on podaje jej Piotrusia, siadł naprzeciwko niej i ojca dziecka i bada je na kolanach matki. Dla nas te proste gesty są, jak objawienie. Lekarz nie bada chorego, on bada nasze dziecko. Potem wszystko wyjaśnia, że to taka choroba, jaka przyszłość czeka dziecko i nas, uspokaja nas, odpowiada na wszystkie nasze pytania i nasze lęki. Przed rozstaniem mówi: jeśli Państwo chcieliby, to przy następnej wizycie można przyprowadzić jego starsze siostry, także mają prawo wiedzieć i rozumieć. Wychodzimy z naszym dzieckiem i jesteśmy spokojni. Profesor sprawił, że odkryliśmy naszą miłość rodziców.”(
Prezentowaną postawę etyczną Prof Jerome Leuyeune’a ukazują artykuły Kodeksu Etyki Lekarskiej :
KEL Art 4 -lekarz powinien zachować swobodę działań zawodowych , zgodnie ze swoim sumieniem i wiedzą medyczną, Art .6 lekarz ma swobodę wyboru metod leczniczych , które uzna za najskuteczniejsze ,Art .8– lekarz powinien przeprowadzić diagnostykę, leczenie zapobieganie ze starannością, poświęcając im niezbędny czas. Art.11 lekarz winien zabiegać o wykonywanie zawodu w warunkach zapewniajacych odpowiednia jakość opieki nad pacjentem ,Art 12 Lekarz powinien życzliwie i kulturalnie traktować pacjentów Art . 13. Lekarz udziela informacjii w sposób zrozumiały dla pacjenta Art. 17. Przy nirpomyślnej doiagnozie lekarz powinien o nie informować z taktem i ostrożnością
- Postawa nieustannej edukacji lekarza Wiedzieć i rozumieć –pasja naukowca i tajemnica lekarska.
Lejeune miał ze swoimi pacjentami niezwykły kontakt – mówi prof. Lucien Israel, z Izraela, a Klara Lejeune, jego córka, potwierdza: „On bardzo zwracał uwagę na tajemnicę zawodową. Nie mówił nic na temat swoich spotkań z chorymi, czasem wracał do domu bardzo zatroskany, pytaliśmy go dlaczego, a on odpowiadał ”pacjent źle się czuje, martwię się.”(
KEL Art 23-24 Lekarz ma obowiązek zachowania tajemnicy lekarskiej i może ujawniać ja innym lekarzom tylko wtedy gdy jest to niezbędne dla dalszego leczenia )
- postawa szacunku i obrony każdego istnienia – zachwyt wobec samego fenomenu życia,
fenomenu, który jest zjawiskiem biologicznym, ale zarazem, jeśli podejdziemy do niego filozoficznie i teologicznie to odsłania się jako rzecz niezwykła. Prof. Jerome rozumiał życie w kategoriach symfonii, zgrania, harmonii. Nie tylko cała potrzebna i wystarczająca zarazem informacja znajdzie się w komórce pierwotnej, ale rozpoczyna się symfonia życia. Rozwija się od świtu stadium embrionalnego, aż po zachód końca życia, mówił prof. Lejeune’a podczas jednego ze swoich wykładów: „Życie rozpoczyna się w chwili, gdy wszystkie informacje genetyczne połączą się, aby określić nowy byt. Zaczyna się zatem dokładnie w momencie, gdy cała informacja genetyczna przeniesiona przez komórki męskie połączy się z informacją genetyczną komórki jajowej. Wówczas zaczyna się nowy byt, nie jakiś teoretyczny człowiek, ale już ten, którego nazwiemy później Piotrem, Pawłem albo Magdaleną. To jest ta kategoria symfonii na tym tle zjawisko choroby jawi się jako kakofonia.”
(KEL Art. 2,Powołaniem lekarza jest ochrona życia, oraz niesienie ulgi ulgi w cierpieniu, Największym nakazem etycznym lekarza jest dobro chorego . Art. 3 Lekarz powinien wypełniać swoje obowiązki zawsze z poszanowaniem człowieka bez względu na wiek i wyposażenie genetyczne Art. 51 h lekarzowi nie wolno dyskryminować osób ze względu na dziedzictwo genetyczne)
materiał na grupę dzielenia:
