9.02.2023 Prof. Jerome Leyeune, Towarzyszenie choremu. Ks.A.Kopczyński

9.02. 2023  odbyło się  spotkanie Środowiska Medycznego Świętej Rodziny, w XI rocznym cyklu 2022/2023 pt. ” Lekarze duszy i ciała” , z udziałem osób z OM KSLP , Duszpasterstwa Studentów Arbor Vitae oraz medyków z Parafii Miłosierdzia Bożego w Ząbkach. Spotkanie rozpoczęła Msza święta.

Homilia: Ks. Andrzej Kopczyński, proboszcz Parafii Miłosierdzia Bożego w Ząbkach, do Ewangelii z dnia (Mk 7, 24-30) o uzdrowieniu córki kobiety poganki, Syrofenicjanki.

  

Po Mszy św. Dr Anna Szopa -Tyszecka – rozdała uczestnikom przygotowane materiały na spotkanie: prof.Jerome Jean Louis Lejeune 9.02.2023 dr A. Szopa Tyszecka ŚMSR 

i opowiedziała o życiu i sposobie pracy  wybranego jako przykład towarzyszenia chorym  lekarza:  sługa boży. prof. JEROME LEJEUNE    (13.06.1926 Montrouge – 3.04.1994):

Konferencję pt. TOWARZYSZENIE CHOREMU (przed XXXI Światowym Dniem chorego 11.02.2023) wygłosił  Ks. prałat Andrzej Kopczyński proboszcz Parafii Miłosierdzia Bożego w Ząbkach.

cz.1.- ” Jeżeli mamy mówić o towarzyszeniu osobie chorej, to musi być w nas świadomość kogo dotykamy ?        Z kim mamy do czynienia? Do tykamy największej tajemnicy jaką jest człowiek.  To jest bardzo ważne Jest poważny kryzys antropologiczny na wielu poziomach. Nie będzie możliwa nasza właściwa relacja lekarza do pacjenta, jeżeli lekarz ( ale i kapłan i nauczyciel)  nie będzie miał uporządkowanego swojego życia. Walka o dobrą relację z drugim człowiekiem, z pacjentem, tak naprawdę jest walka o siebie. Ty jesteś uporządkowany i, twoja hierarchia wartości, twój etos, twoje wnętrze, to z tego się wszystko rodzi. Pismo Święte (Mk.7.21-23) mówi, że; „”Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota.””  Cały katalog negatywnych postaw człowieka. Jeżeli chcesz służyć dobrze i mieć dobra relację z pacjentem to podstawowym warunkiem jest troska o siebie o swoje osobiste życie wewnętrzne „”

  

cz.2 . – Jeżeli mamy mówić o relacji z pacjentem bezwzględną rzeczą jest praca nad sobą, życie wewnętrzne.  Lekarz, który nie prowadzi zycia wewnętrznego , nie pracuje nad sobą , nie będzie dobrym lekarzem. Może będzie jakimś fachowcem, ale jak mówi Pan Jezus bardziej najemnikiem. To za mało chodzi o coś więcej, bo lekarz to jest powołanie.  Ważny jest etos lekarza. Dlatego ważne są takie spotkania, po to by budować ten etos lekarza,  bo my ciągle potrzebujemy inspiracji. Nie ma możliwości dobrej pracy z pacjentem , bez pracy nad sobą „