Pierwsze spotkanie OM KSLP 23.09.2020 r., w nowej siedzibie stowarzyszenia na Warszawskiej Pradze, rozpoczęła Msza św. o g.18:00 w Katedrze Warszawsko Praskiej pod przewodnictwem bp. Romualda Kamińskiego, wyznaczonego przez KEP ds. Służby Zdrowia, oraz Krajowego Duszpasterza Służby Zdrowia ks. Arkadiusza Zawistowskiego,
W Homilii, we wspomnienie św. Ojca Pio, bp. Romuald Kamiński powiedział do do zgromadzonych lekarzy nawiązując najpierw do pierwszego czytania, słów z Księgi Przysłów:” oddal ode mnie, nie dawaj mi bogactwa ni nędzy, żyw mnie chlebem niezbędnym, bym syty, nie stał się niewierny”.
… „Obyśmy mieli w sobie taką mądrość i wołali własnymi słowami: Panie nie pozostawiaj mnie samego, nie dawaj mi ani obfitości, ani klęski, bo nie poradzę sobie ani z jednym ani z drugim, To jest właśnie mądrość. Niech Ojciec będzie przy mnie i trzyma mnie za rękę, wtedy będę czuł się spokojny.”
Następnie w odniesieniu do słów Ewangelii według Świętego Łukasza z dnia o Rozesłaniu Dwunastu apostołów, którym Jezus „dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami oraz władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych” (Łk 9, 1-6) bp. R. Kamiński powiedział:
„Z Ewangelii powinno do nas dotrzeć owo posłanie. Kiedy czytamy ten tekst, nie to myślmy, że to posłanie ma wymiar tylko historyczny, że dotyczy tylko apostołów i uczniów Nie, oni są tylko wzorem. Bóg kieruje do każdego z nas to posłanie. Przyjąwszy chrzest, a szczególnie sakrament bierzmowania, my zostajemy namaszczeni i przeznaczeni do głoszenia Ewangelii na wszelki sposób. Będąc uczestnikami jakieś wspólnoty; rodzinnej, zawodowej, towarzyskiej, każdej, mając w sobie tę świadomość, że jesteśmy uczniami Pana Jezusa od tej pory powinniśmy na różny sposób utwierdzać tę wspólnotę na drodze wiodącej do Boga. Tak to rozumiał Ojciec Pio. Nie sposób opisać wszystko co robił, ale gdybyśmy chcieli najprościej streścić jego życie, to był posłany, aby pomagać ludziom w zbawieniu. Za nim się to życie wypełniło, zanim nabrało konkretnego wymiaru to otrzymał imię Pio-pobożny. Gdy by robił tylko to co wypływało z jego imienia, czyli był pobożny, to musiał wiedzieć i wiedział, a dla nas jest to przypomnienie, że być pobożnym to dbać o chwałę Bożą i zbawienie innych. To jest pobożność. Jeżeli chcemy zapytać siebie: Czy jestem pobożny, to patrzmy czy z mojego codziennego zatroskania i z tego wysiłku, który wkładam w każdy dzień, ten trud przynosi chwałę Bożą? I drugie pytanie. Czy Ci, którzy są ze mną jak wspomniałem we wspólnocie i mają ze mną kontakt – czasem tylko zdawkowy, krótki na odległość, ale mają kontakt – czy oni są umacniani w drodze. Tę mądrość przynosi nam dziś liturgia słowa na naszej drodze życia dla chwały Chrystusowego Krzyża. Amen”
O 19:00 w sali konferencyjnej w Akademiku Praskim prof. Jerzy Jurkiewicz, wygłosił wykład z prezentacją pt: ” O wojnie i miłosierdziu – przyczynek do rozważań „
Na początku spotkania Biskup Romuald Kamiński serdecznie zachęcał, abyśmy kontynuowali to wszystko, co przez lata spotkań lekarzy katolickich wypracowaliśmy. Aby to nowe miejsce służyło naszemu rozwojowi duchowemu i zawodowemu.
W wykładzie Prof. Jerzy Jurkiewicz podkreślił na początku , że: wszyscy potrzebujemy miłosierdzia. Ostatnie 200 lat to były najtrudniejsze lata w historii Polski. One pokazują że trwała w Polakach ta siła miłosierdzia.
Lekarz zawsze jest dobrym samarytaninem , bo się tego podjął , ale lekarz przekracza to co określa przysięga Hipokratesa i wchodzi w przykazanie jezusowe -oddaje życie za przyjaciół swoich.
Duszpasterz Krajowy Sł. Zdr, ks Arkadiusz Zawistowski, podkreślił ze dobrze się stało, że w tym nowym miejscu, sercu duszpasterstwa służby zdrowia pierwszy temat dotyczył miłosierdzia. Katedra Praska jest bowiem od wielu lat centrum kultu Miłosierdzia. Tu odbywały się nabożeństwa do miłosierdzia Bożego każdego 5 dnia miesiąca przed obrazem Jezusa Miłosiernego namalowanym w 1953 roku, w Częstochowie przez Bolesława Rutkowskiego, z wizerunkiem Jezusa Miłosiernego na tle części odbudowywanego wówczas kościoła św. Floriana.
Warto wiedzieć ze 5 października 2015 przeżywaliśmy w Diecezji Warszawsko Praskiej 40. rocznicę nabożeństw do Miłosierdzia Bożego w kościele św. Floriana. wg. form objawionych św. Siostrze Faustynie Kowalskiej. Inicjatorem nabożeństw był śp. Brat Józef Szymanek ze Zgromadzenia Braci Serca Jezusowego oraz Ksiądz Prałat Stanisław Wierzejski (1905-1995) Proboszcz Parafii Św. Michała i św. Floriana (1958-1986), który został uczczony tablica pamiątkową w Katedrze. . / relacja na stronie: https://diecezja.waw.pl/4342
